استاد عبدالباسط برای قاریان توصیه های دارند که شنیدن آنها سودمند است. او بیان می کند:
«اولین شرط برای یک قاری ، اتکا وتوکل به خدای بزرگ است. سپس خشوع و خضوع در برابر پروردگار متعال و اظهار عجز و ناتوانی در مقابل قدرت بی انتهای او. در چنین صورتی است که صوت قرآن از دل و جان قاری بر می خیزد و بر روح و روان شنونده می نشیند.»
«به برادران قراء خود سفارش می کنم به قصد رضا و خشنودی خداوند قرآن بخوانند و از اعماق و صمیم قلب بخوانند تا در مردم و اعماق قلبشان نفوذ کند.»
«به برادران قرائی که در آغاز راه هستند توصیه میکنم که روش خاصی را برای خود داشته باشند. و تا می توانند از کسی تقلید نکنند تا شخصیت کاملی را برای خود قرار دهند.»
«بنا به گفته رسول الله (ص) قرآن در شرایط حزن انگیزی نازل شده است پس سعی کنید به هنگام خواندن آن، با حزن و اندوه همراه باشد. ما نیز باید با حزن آن را بخوانیم.»
«به قرآن انس و علاقه نشان دهید و در آیاتش حتماً اندیشه و تدبر کنید، بخصوص به هنگام سپیده دم.«و قرءان الفجر ان قرءان الفجر کان مشهودا» و قرآن را در سپیده دم و سحری بخوانید، چرا که قرآن سپیده دم مورد گواهی و بازدید قرار می گیرد.»
